Gekke Noren

Jammer, nog steeds geen auto... 10 minuten voordat Feiko in de bus zou stappen om de auto te bekijken werden we gebeld dat ie al verkocht was. Dat schijnt hier heel normaal te zijn, dat je niet echt op Noren aankan. Geeft niks, het was toch een spuuglelijke auto. We hebben al weer 2 andere op het oog, hopelijk wordt dat wel wat. Wel jammer dat ik geen auto op mijn verjaardag kreeg, haha! Ik heb een mooie dag gehad, de tent was zelfs nog als verrassing versierd! Vandaag ontving ik nog een cadeau via de post waar ik erg blij mee ben, een boek, chocolade en beerenburg! Dat is een leuke verrassing!

Voor zover ik Noren nu een beetje ken, zijn het erg aardige en gastvrije mensen. Je kunt er echter alleen niets mee afspreken. De meiden die hier in het restaurant werken bellen gewoon op dat ze die dag 2 uur later komen omdat ze eerst iets anders moeten doen. Bijvoorbeeld spullen inpakken voor het kamp waar ze dit weekend heengaan, of gewoon omdat ze geen zin hebben om eerder te komen.
Een ander iets wat geen Nederlander ooit zou doen: als je kan kiezen uit twee tafels om aan te gaan zitten, één schone en één waar de vuile borden nog staan van de vorige gasten, dan aan de vuile tafel gaan zitten. Oftewel, het kan ze allemaal niks schelen.
De Noorse bureaucratie is ook berucht. Dinsdag konden we geen bankpas krijgen omdat er eerst een keer loon op de rekening moest worden gestort, donderdag kon het opeens wel. Bij dezelfde bankbediende notabene! Een dag later hadden we ook al de bevestiging in de post. Ook het aanvragen van een voorlopig sofinummer zou 6 weken duren, wij hadden het echter al in 2 weken rond. Post vanuit Nederland is binnen 2 dagen hier. Dat is snel. Oh ja, het adres is Fjellstova, postboks 59, 6249 Orskog. Het andere adres is van de oude eigenaar, al komt het via daar ook wel te plek.

Gisteren heeft Feiko fuiken uitgezet in de zee, hopelijk vangen we nu eindelijk paling. Dat is ook zoiets, elke Noor vertelt dat overal paling zit, maar wij hebben ze nog niet gevonden... Feiko had wel 4 grote krabben (echt groot, zon 40cm doorsnee!) gevangen. In te de ton waar ze zaten was het wat krap en begonnen ze elkaar de poten eraf te knippen. Een uur later waren ze dood. We wilden ze 's avonds koken en opeten, maar er werd ons verteld dat je dode krabben beter niet meer kunt eten. Dat wisten we helaas niet, ik had best wel een verse krabbenpoot willen proberen!

Komend weekend zijn we allebei druk aan het werk in het restaurant. Dat worden lange en drukke dagen, gelukkig zijn we nu wel wat gewend! Verder zijn we aan het rondkijken naar een 'echte' baan en een plek om te wonen.
Tot slot nog een zonsondergang zoals we dat hier vaak zien: