Voorjaarsschoonmaak

De lente zit in de lucht! Het is nu drie graden boven nul, de thermometer heeft echter ook al op twintig graden gestaan! Af een toe een regenbui, dan weer mooi weer. Op de foto is goed te zien dat er een regenbui boven de ene kant van het fjord hangt, aan de andere kant blauwe lucht. Op de voorgrond mijn waldbeantsjes, ze groeien goed! Boven in de bergen ligt nog wel sneeuw, maar ook dat verdwijnt nu erg snel.
Ik ben nu ook begonnen aan de grote schoonmaak, zeg maar grote opruiming. Wat hebben we toch ongemerkt al weer veel spullen verzameld. Af en toe moet ik echt flink opruimen, anders eindigen wij ook net als sommige mensen die alleen nog een gangetje door hun woonkamer hebben, de rest is volgestouwd met troep. Af en toe is er weer zon reddingsprogramma op TV, daar kijk ik graag naar. Constaterend dat ons huis gelukkig er niet zo eruit ziet....
We weten nog niet of we hier nog een jaar kunnen wonen, allicht over een paar weken wel. We willen eigenlijk wel voor de volgende winter verhuizen. Dit huis is zo slecht geisoleerd dat we een vermogen kwijt zijn om het enigzins warm te houden. Warm is in dit geval een graad of 15. Het is alleen warmer als de zon flink schijnt, of als we de houtkachel flink opstoken. Persoonlijk heb ik het liever iets warmer. Met een muts op in huis zitten en altijd koude handen en voeten hebben is niet echt ideaal.
Als je ergens woont, waarvan je niet weet hoe lang je er zult blijven, kun je er ook niet echt je eigen plek van maken. Er wordt niets opgeknapt, niets geschilderd, gerepareerd, laat staat een tuin aangeelegd. Het is moeilijk uit te leggen hoe dat voelt, een soort constante onzekerheid. Nu gaat het verhuizen niet van de ene op de andere dag, toch kijk ik er wel naar uit en houdt het me bezig!
Een ding is echter zeker, we willen absoluut in Sj;holt blijven wonen, het bevalt nog steeds uitstekend hier!

Hoofdpijn

Vandaag ben ik ziek. Feiko is de afgelopen week al snotterig en verkouden geweest, hoofdpijn viert hoogtij! Zaterdag en zondag heb ik gewerkt. Zaterdag kabbelde de tijd wel voort, het was een rustige dag waar er steeds wel wat te doen was. Natuurlijk was het spitsuur met wafels bakken, maar de zon scheen zo fijn dat iedereen op zijn gemak buiten op het terras kon zitten. Ook al was het ongeveer -4, de zon heeft al zoveel kracht dat het buiten heerlijk is. Feiko was tijdens het vissen ook al licht verbrand op zijn wangen. 

Zondag was het een ander verhaal. Wederom scheen de zon, strakblauwe lucht, fluitende volgels. Half Ørskog had besloten om er die dag op uit te gaan, het was dan ook zó druk op Fjellstova dat het parkeerterrein helemaal bomvol was, bovendien kwamen er nóg veel meer mensen te eten. 's Avonds in bed was ik nog bezig met eten serveren, zo druk had mijn hoofd het er mee...

De planten houden wel van dit zonnige weer. De bonen, sla en dille maken een groeispurt mee. De Nieuw-Zeelandse spinazie komt ook al op. Plus de tomaten, ik ben benieuwd! Ik zal er dit jaar wat beter op passen, vorig jaar halverwege de zomer waren de tomaten een beetje uit de klauwen gegegroeid en barstten de vruchten open voordat ze rijp waren. Dat wil ik nu voorkomen. Er is echter één probleem, er ligt hier nog steeds sneeuw, dus ik kan nog niets buiten verplanten. Alles staat nu in plastic emmers, hopelijk houden de planten het op deze manier zeker nog een maand vol. 

Tenslotte ben ik bezig mijn tweede boek te schrijven. Het eerste ben ik nu aan het corrigeren, dat heb ik in de maand november geschreven terwijl ik meedeed aan NaNoWriMo. Oftewel : National Novel Writing Month. De bedoeling is dat er in één maand een novelle geschreven wordt van minimaal 50,000 woorden. Dat is me gelukt, als bonus daarvoor heb ik tot juni de tijd om dit boek gratis te laten drukken. Voordat het zover is, moet het hele verhaal tot in de puntjes af zijn en daarbij geheel zonder spelfouten...Het is een toekomstverhaal geworden, waarin de hoofdpersoon op zoek gaat naar haar familie. De wereld zoals wij die kennen bestaat niet meer, er is te weinig voedsel, geen brandstof, geen elektriciteit. Hoe het afloopt, dat is mij ook nog niet helemaal duidelijk! Ik lees graag boeken van Thea Beckman en Tonke Dragt en dat is mijn inspiratie geweest. 

Het verhaal waar ik nu aan werk is echter waargebeurd. Ik kan er niet teveel overzeggen, behalve dat het op dit moment nog steeds niet is afgelopen. Elke week komt er een hoofdstuk bij. Het is bijzonder spannend, emotioneel, maar ook een eye-opener. Enfin, als het af is etc, etc. 

Ik heb nog steeds hoofdpijn. Nu heb ik dat zelden, des te zwaarder beleef ik dat.  Vind ik zelf, haha! Deze blog heeft me even af weten te leiden, maar nu ga ik rustig Boer zoekt Vrouw kijken op uitzending gemist.

 Oh ja, in die grote dozen zaten heelveel knutselspullen, waarmee ik onder andere foto's van (hoe kan het ook anders) P en P gemaakt heb.

Kabeljauw

Mmm, vanavond hebben we heerlijke zelfgevangen vis gegeten. Nou ja, niet helemaal zelf gevangen. Feiko is met Svenn en zijn boot te vissen geweest, Feiko ving niets en Svenn heel veel. Ze visten met een hengel vanuit de boot. Feiko heeft heel veel verschillende aazen van zijn vader gekregen, maar helaas bracht hem dat geen vis. Svenn ving de één na de ander met oud roestig spul. Tsja. 

Natuurlijk kon Svenn niet alles zelf opeten en kreeg Feiko ook een mooie kabeljauw mee. En die is nu al opgepeuzeld. Poes heeft met plezier aan de kop zitten knagen, maar Pluisje vindt de vis maar vies en eng, ze loopt er met een grote boog omheen!

De meester

Bovenstaand is gemaakt door de meesterquilter: Mem. Klik ook op de foto voor een vergroting om de details te bewonderen. Het heeft drie jaar gekost om te maken, maar het is dan ook een pronkstuk geworden! Waaaaauuuuwww!!!

Zaterdag

Vandaag is het een echte zaterdag, uitslapen, naar de winkel, huis opruimen en daarna niks doen. Op dat punt zijn we nu aangekomen. Bovendien is het schitterend mooi weer, het huis warmt zo ook eens lekker op. Het is nu min 7, boven zitten de ijsbloemen op de ramen. Gelukkig hebben we beide een warme trui en je went wel aan de temperatuur.

Pluisje haar quilt is af, en ik ben al met de volgende begonnen. Er mankeert van alles aan deze: de staart zit maar half aan het lijf, er zitten kreukels in, de bruine balk in het midden was te kort afgeknipt, het hele ding is scheef, maar goed, voor een allereerste quilt ben ik er niet ontevreden over. De kleuren hadden wat lichter gekund, maar ik moet het nu eenmaal doen met de stukjes stof die ik heb, twee bakken vol restjes van mem. Er is hier geen stof te krijgen, geen stoffenmarkt, althans, niet dat ik weet. Er wordt hier meer gebreid en gehaakt dan gequilt.

Enfin, er is een hobbypostordermerk, dat wel stof verkoopt. Plus honderdduizend andere dingen die allemaal leuk zijn, maar ik helemaal niet nodig heb. Ik heb me kunnen beperken tot twee dozen, afgelopen week was er sale met maar liefst 70 procent korting! Nu waren de spullen dusdanig geprijsd zoals we in Nederland zouden verwachten. Ik ben eerst een blog gaan typen, zodat de pret van het uitpakken alleen nog maar groter wordt! :D

De eerste zaadjes beginnen ook al op te komen, dille, boerenkool, sla en andijvie. Ook de stokroos en lupines laten hun voorzichtige groene blaadjes al zien. Normaal staan de plastic emmers voor de kachel, maar vanwege de zon staan ze in de vensterbank. Ik moet er wel continu op letten, want deze emmers hebben een enorme aantrekkingskracht op Poes en Pluis, die erin willen graven, in zitten, of naast willen in de vensterbank, wat niet gaat.
Nu kan ik niet langer wachten en ga ik die dozen uitpakken!
Prettig weekend!

Sneeuw

We meenden maar dat de lente er al aan kwam: temperatuur boven nul, zingende vogels, verharende katten, maar vandaag neemt Koning Winter revanche. Het sneeuwt heel hard. Vanuit het raam kan ik het centrum van het dorp, ongeveer 250 meter verderop, niet zien. Alle daken, bomen en straten zijn weer wit. Er ligt ongeveer 20 centimeter.


Donderdag zullen we schnitzels maken op Fjellstova. Echte wienerschnitzels, zelf gesneden, platgeslagen en bepaneerd. We maken dertig kilo op een ochtend. Er is nu bewijs, we staan met foto en al in een boek dat onlangs uitgebracht is. Het heet 'Thuis in Noorwegen'. Het is een verzameling van 15 verhalen van Nederlanders die naar Noorwegen zijn geemigreerd en de familie van Fjellstova is daar één van. Ze vertellen over hun leven tot nu toe. Er staan vooral veel mooie foto's in het boek, de verhalen heb ik nog niet allemaal gelezen. Feiko en ik voelen ons in elk geval ook thuis in Noorwegen!
Zondag is het moederdag, dat gaat vast een drukke dag worden! Bovendien wordt er vanaf vrijdag schitterend weer voorspeld, een beetje vorst, maar wel de hele dag zon. Dat betekent dat er volop geskied gaat worden.

Nu, terwijl ik ook een blog aan het typen ben, ben ik bezig met de belasting en BTW aangifte. Eens kijken hoever ik kom met behulp van een woordenboek. Uiteindelijk gaan we toch naar de accountant, er bestaan nogal wat posten waarvan ik geen idee heb of we er wel of niet voor in aanmerking komen! Ook hier is het dus niet erg gemakkelijk. Althans, dat geldt voor bedrijven. Je particuliere aangifte krijg je al vooringevuld opgestuurd en hoef je alleen aan de hand van je jaaropgave te controleren. Zo gemakkelijk kan het dus wel! (Ook hier een kanttekening, om het niet rooskleuriger te maken dan het is, als je een huis en hypotheek hebt wordt het al iets ingewikkelder)

Dit is ons nieuwe huisdier Fluffy, het tweekoppige monster.

Broek

Wie heeft Wouters broek gezien? Hij dacht dat de broek al voor zijn vakantie naar Noorwegen al kwijt was, maar vandaag kwam hij erachter dat de broek nog op de foto staat:

Storm

Zelden waait het hier hard. Vandaag wel, en eerlijk gezegd moet ik daar weer aan wennen. De regen die tegen de ramen klettert, maar vooral het gekraak dat uit alle hoeken van ons huis komt. De wind huilt door de kieren tussen het hout. Af en toe klinkt zelfs een vreemd geluid, en aangezien er al één dakpan van het dak is gevallen (vorig jaar al), denk ik steeds dat er meerdere zullen volgen. Tot nu toe nog niet, gelukkig. Het fjord biedt een afwisselend schouwspel, witte schuimkoppen, dan weer een zonnestraal, gevolgd door dichte buien met regen, hagel en sneeuw. In Nederland kan het veel harder waaien, dus eigenlijk stelt dit niet zoveel voor. Veertig kilometer verderop richting Ålesund woedt een heuse storm, met golven van wel 20 meter! Zie foto's en filmpjes hieronder.
http://nrk.no/nyheter/distrikt/nrk_sogn_og_fjordane/1.7493820

Gisteren zijn we met Poes naar de dierenarts geweest, hij klauwde steeds aan zijn oor en schudde met zijn kop. Na wat googelen dacht ik aan oormijt, en toen ik ook nog grote zwarte stukken oorsmeer vond op de plek waar Poes had liggen slapen was het wel duidelijk. Na een kort onderzoek stelde de dierenarts dezelfde diagnose. Aangezien het bijzonder besmettelijk is, heeft Pluisje het ook. Poes kreeg een spuitje in zijn nekvel en voor Pluis kreeg ik twee spuitjes mee, die ik in haar oren moest spuiten. Dat was zo gebeurd, ze zijn beide ook zo lief. Volgens de dierenarts was Poes supergezond, dat is goed om te horen, ook al zat ik daar niet zo over in. Over 12 dagen moeten ze beide terug komen voor een tweede spuitje en dan zijn ze van hun oormijt af.