Druk, sneeuw en ziek

De filmpjes willen maar niet op mijn blog verschijnen. Misschien weet iemand iets anders? Ik zet ze liever niet op youtube want niet de hele wereld hoeft te zien hoe wij wonen.
Vrijdagavond hebben we een housewarmingparty gehouden. Samen hadden Feiko en ik twee hartige taarten gebakken, een met broccoli en brie en een met prei en ham. Dit viel erg in de smaak! Verder hadden we nog wat andere kleine hapjes. We hadden Noors bokbier gekocht, en Svenn had speciaal kerstbier meegebracht. Dit smaakte ook erg goed. Het was een ontzettend gezellige avond, zo kunnen we wel vaker een feestje geven!
Al een paar dagen voel ik me niet zo fit, met vandaag als dieptepunt. Ik zit nu dan ook ingenesteld in dekens op de bank. Ik heb vooral hoofdpijn, constant aanwezig. Het is vorige week donderdag al begonnen en nog niet weer opgehouden. Nu zit mijn neus ook verstopt en ik heb oorpijn. Vervelend, maar dit is de eerste keer in al die tijd dat we hier zijn dat ik me echt een beetje ziek voel.
Desondanks heb ik zaterdag van 17u tot half 3 's nachts gewerkt. Er was een julebord (kerstmaaltijd) georganiseerd voor Anne's bedrijf op Fjellstova. De omstandigheden waren perfect, het eerste beetje sneeuw was net gevallen. Ik stond achter de bar vanaf 19 uur, dus ik zou niet weten hoe dit traditionele kersteten er nu precies uitziet. Ik heb er niets van gezien, al weet ik dat het voornamelijk veel en vet vlees is. Er is gerookt en gestoofd lamsvlees, een soort spareribben maar dan anders gekruid, en een stuk vet vlees met een krokante korst. Ook mogen de worstjes niet vergeten worden. Daarbij gaan aardappels, rode kool en zuurkool.
Als dessert wordt er karamelpuddig of koude rijstpuddig gegeten. Er waren zo'n 110 mensen, waarvan de ene helft Oost-Europees en de andere helft Aziatisch, vooral Thais, was. Zoals je je voor kunt stellen dronk de ene helft vreselijk veel alcohol en de andere helft bijna niets. Men had consumptiebonnen gekregen, ik denk dat sommigen wel 10 ipv 3 bonnetjes hadden en deze besteedden aan wodka, whiskey en akevit, een sterke Noorse likeur. Je hoort akevit bij een vette maaltijd te drinken om het eten weg te spoelen, maar ik denk dat je dat spul alleen binnen kan houden als je een vette bodem in je maag hebt...
Na het eten was er live muziek in de bovenzaal. Er werdt gedanst door de Thaise vrouwen en verder gezopen door de Oost-Europeanen, zowel door mannen als vrouwen. Op zich een bijzondere combinatie, maar toch was het een gezellige avond, op een vechtpartij buiten na.
Na een korte nacht ging ik zondagmiddag weer aan het werk omdat er iemand afgezegd had. Anders was ik wel vrij geweest, maar ik werk daar graag. Natuurlijk was de hoofdpijn nog steeds niet over, maar ook niet dusdanig vervelend dat ik niets kon. Ik heb de hutten schoongemaakt waar een aantal gasten van het feest hadden gelogeerd. Op wat lege bierblikjes en flessen wodka na waren de hutten toch wel aardig schoon. In het restaurant was het rustig, dus ik ben om 16 uur met Feiko mee naar huis gegaan. Hij was teruggekomen om de was in de wasmachine te doen op Fjellstova. We hebben zelf nog geen wasmachine gekocht, dat doen we in januari als de prijzen lager zijn. Inmiddels had het in Sjøholt ook al behoorlijk gesneeuwd. We wilden naar huis rijden, maar vlak voor onze oprit kwamen we de berg niet meer op. Feiko ging een stukje achteruit, maar ook daar konden we geen grip krijgen, zo glad. Feiko moest helemaal weer naar beneden rijden, achteruit, over een glad, bochtig weggetje, om dan met meer vaart opnieuw naar boven te rijden. Dat is ongeveer 500 meter. Maar voordat hij beneden was, gleed hij achteruit van de weg, zo het weiland in. En konden we niet meer terug op de weg komen. Feiko belde Svenn en binnen 5 minuten was hij er met twee sterke kerels. Uit een huis verderop kwamen nog 4 mannen en met zijn allen hebben ze de auto weer op de weg getild. Gelukkig is er verder geen schade. Feiko heeft nu spierpijn van het autotillen. De mensen moesten wel lachen, de eerste dag sneeuw en de Hollanders liggen gelijk van de weg af...Dat we zo snel hulp hadden kwam omdat het hele dorp onderweg was naar het centrum, waar de lampen in de hoogste echte kerstboom van Noord-Europa werden aangestoken. Nadat we de auto bij de bank middenin het dorp hadden geparkeerd hebben we daar ook even gekeken. Het schoolkorps speelde wat onbekende liedjes en een jongetje las een verhaal over de kerstboom voor. De lampen in de boom gingen aan en dat was het. Vanuit ons huis kun je de boom goed zien en dat lijkt wel erg mooi.
Vandaag lig ik dus zielig op de bank. Feiko is net thuis en zal zometeen om nieuwe winterbanden uit. De spijkers van de banden die we nu hebben zijn te ver versleten. Met nieuwe banden zou het wel weer moeten lukken om thuis te komen met de auto, en anders moeten we de hele winter beneden parkeren of een betere auto kopen... Of de achterbak vol beton gieten om meer druk op de achterwielaandrijving te genereren.
Poes en Pluisje zijn nu lief voor elkaar. Als een vader likt Poes Pluisje af en toe schoon en dan valt Pluisje in slaap. Van Emma's zoon Sverre kregen we speeltjes voor poezen, en vooral Pluisje speelt daar heel veel mee. Een muis houdt niet meer op met piepen, we hebben hem in de koelkast gelegd en nu piept ie zachter en minder. Leuk cadeau, haha!
Tot het volgende verhaal!

Film van binnen en van buiten

De filmpjes zijn klaar! Ik heb ze overnieuw gemaakt. Ik had eerst allemaal korte stukjes maar dat duurt jaaaren voordat die geupload op de webside zijn. Ik praat wel wat sloom, maar daar moet je maar doorheenluisteren :D.
Vanavond houden we een housewarmingparty. Harry en Hilde van Fjellstova komen met de kinderen, Feiko's baas Svenn en zijn familie, Emma en Anne. Emma haar man kan helaas niet komen omdat hij net geopereerd is aan zijn heup. Anne komt uit Duitsland, maar woont al een paar jaar in Noorwegen. Verder kennen we nog niet zoveel mensen, maar dat hoeft ook niet. We vermaken ons zo ook uitstekend!
Dinsdag ga ik Emma helpen bij de huisartsenpost. Dan vindt de tweede vaccinatieronde tegen de varkensgriep plaats. Ik help mee om de mensen hun oproepkaart in te nemen en te zorgen dat iedereen op tijd aan de beurt is. Zo kan ik mooi mijn Noors weer oefenen.
Morgen zal ik voor het eerst zien hoe een traditioneel kerstfeest met veel eten en drank eraan toe gaat. Dit wordt gehouden op Fjellstova en ik help mee met het serveren en vooral heel veel bier tappen.
Wat doen we eigenlijk zoal de hele week:
Feiko werkt 5 dagen per week bij Svenn, betonnen dingen maken. Meestal is hij rond een uur of 13 weer thuis. Dan gaan we naar de winkel en eten we rond een uur of 15. Sinds we weer internet hebben kijken we 's avonds vaak een documentaire of film. Rond half 11 liggen we op bed, want de wekker gaat om 7 uur.
Ik werk in de weekenden op Fjellstova. Zo'n twee keer per week wandel ik bergop en -afwaarts naar Feiko en Svenn. Dat is ongeveer 40 minuten lopen, het aantal kilometers zou ik niet weten. Dan help ik met de betonnen dingen, of ik schilder trollen en hertjes. Dat is erg leuk om te doen.
De andere dagen ruim ik het huis op, doe de afwas, stofzuigen. Ik had niet gedacht dat dat zoveel tijd zou kosten. Mijn moeder zal het bijna niet geloven maar ik ben best wel netjes geworden!
Verder zal ik er vaker met Emma opuit gaan, via de vrijwilligerscentrale. Ik verveel me eigenlijk zelden. Feiko ook niet, zeker niet nu we internet hebben.
Kleine poes Pluisje hebben we van Feiko's baas gekregen. Hij dreigde dat hij het poesje anders moest verdrinken. Zijn vrouw vroeg of ik de poesjes ook wilde zien en toen kon ik natuurlijk geen nee meer zeggen...Soms slapen Poes en Pluisje samen, maar ook vaak zijn ze aan het vechten. Pluisje lijdt aan grootheidswaanzin, want zij probeert Poes vaak aan te vallen terwijl ze 5 keer zo klein is. Ze zijn dan ook niet bijelkaar zonder dat er iemand bij is. Poes heeft een halsbandje gekregen, zodat als ie wegloopt en gevonden wordt weer hier terchtkomt. Ik moest opschieten van Feiko bij het uitzoeken van een halsband, want ze waren volgens hem toch allemaal hetzelfde. Ik koos snel een mooi blauw bandje met witte poesjes uit. Toen ik thuiskwam, zag ik dat ik toch wat te snel was geweest. Poes heet nu namelijk Trixie volgens zijn halsbandje....

Nog een dikke week dan zijn we in Nederland! Van 7-14 december. We komen 's avonds aan in Amsterdam en nemen dan de trein naar Rob in Delft. Dinsdag gaan we naar Friesland. Donderdag en vrijdag zijn we in Groningen. Tot later!

Note : de filmpjes hebben nu 3 uur geupload, maar ze doen het niet. AAAAAAARRRGGHH! Morgen probeer ik het weer want ik ga nu hartige taart bakken voor ons feest.

Bilder

De foto's staan erop! Klik op de links links. Het filmpje komt morgen, want ik ben niet helemaal tevreden over hoe het eruit ziet....

Connected

Sinds gisteravond hebben we internet in het huis en kunnen we weer genieten van wat er zich zoal verder in de wereld afspeelt buiten Sjøholt! Dat is toch wel fijn, om af en toe het nieuws bij te houden en vooral om contact met jullie te kunnen hebben! Skype is het toverwoord, ideaal!
Het leven gaat hier rustig verder na het bezoek van Mario, Marcel en Boele. Ze zijn even deze kant opgekomen met boot, trein en vliegtuig. Het is erg leuk als er bezoek komt, kun je we weer Fries praten en hoor je hoe het met iedereen is. Het liet ons niet onberoerd, vaak laat naar bed, we hebben wel een paar dagen nodig gehad om te herstellen.
Het weer is helaas voor hen wat regenachtig geweest, ook hadden ze geen geluk met vissen. Toch geloof ik dat ze een erg mooie vakantie hebben gehad! Vannacht is de tweede sneeuw bovenop de bergen gevallen. Nog een paar dagen en dan zal het hier hoogstwaarschijnlijk ook weer wit kleuren. Na begin oktober is het niet meer koud geweest, met als hoogtepunt de 16,5 graden van afgelopen weekend.
Poes is een paar dagen weggeweest, waarschijnlijk ' after the girlies' zoals Feiko's baas het diplomatiek uitdrukte. Gisteren kwam hij opeens terug, ik hoorde hem bij de deur miauwen. Al dagenlang had ik vaak buiten gekeken of Poes er ook was, maar hij kwam steeds niet terug. Poes kreeg eerst wel een grote klap te verwerken, inmiddels is ook Pluisje, de nieuwe baby-poes, bij ons komen wonen. Ze kunnen het nog niet zo goed met elkaar vinden en aangezien Poes 5 keer zo groot en sterk is als Pluisje laat ik het ze maar niet uitvechten...Ik hoop dat ze snel wennen! Pluisje is 8 weken oud en wordt waarschijnlijk een langharige Noorse boskat. Ze is zwart met een beetje oranje en verschrikkelijk druk. Mijn armen en benen zitten onder de krassen omdat ze steeds bij me opklimt. Ze heet ook wel Piieeeeeuw, naar het geluidje dat je voortbrengt. Er zullen vast nog vele avonturen van Poes (ook wel Berndt van Lippe-Biesterfeld) en Pluisje volgen.
Ik heb geprobeerd foto's op internet te zetten maar die site ligt eruit. Hopelijk lukt dat later op de middag wel. En anders morgen. Ook heb ik een filmpje gemaakt waarin ik ons huis laat zien.
Nog twee weken en dan gaan we naar Nederland, spannend! Ik heb er erg veel zin om iedereen weer te zien, maar zal daarna vast ook blij zijn om terug te kunnen keren naar dit prachtige land! En dat geldt ook voor Feiko!
Hilsen, Marjan, Feiko, Poes en Pluisje

Nu wel

Gefeliciteerd aan mezelf! Vanaf vandaag ben ik geen illegaal meer (voor zover je dat als Nederlander in Noorwegen kan zijn) ik heb nu mijn Noorse sofinummer. Dat betekent dat ik verzekerd ben, een bankrekening kan openen en een klantenkaart van de Coop kan aanschaffen. Dit is behoorlijk lucratief, op alles dat je koopt gaat 1 % op een spaarrekening. Hiermee kun je dan ook weer boodschappen betalen, of bv een hotel, sauna arrangement of whatever kopen. Het mooiste dat je ook bij allerlei andere winkels korting krijgt op bepaalde producten. Best handig dus, als was het alleen al om 1% te sparen.
Het heeft op zijn Noors drie weken langer geduurd dan afgesproken, maar deze week gaan we echt verhuizen! Naja, de meeste spullen staan al kriskras in het huis, dus we zijn eigenlijk al drie weken halverwege een verhuizing! Nog 2 nachten in de caravan, dat hebben we samen afgesproken. Want eigenlijk willen we niet zo snel weg van de Ørskogfjellet. Je kan ook zeggen dat we nog drie weken kunnen hebben wennen aan het feit dat we gaan verhuizen. Het is hier ook zo verschrikkelijk mooi.
Gisteren zijn we naar Molde geweest om te winkelen en om naar ski's in de aanbieding te kijken. Helaas was er niets meer in mijn maat, maar ik heb nog een maand voordat op 1 december de skipistes opengaan. Feiko heeft op de markt een lokaal geproduceerde kruidenworst gekocht. De grootste traktatie was toch wel de heen- en weertocht met de ferry. Het uitzicht op honderden bepoedersuikerde bergtoppen is werkelijk adembenemend. Toen we om 15 uur terugvoeren, stond de zon al dusdanig laag dat er een fonkelende oranje-roze gloed over het fjord hing. We zeiden tegen elkaar : In al dit prachtigs wonen wij gewoon. Wat een geluk!
Het was een uitzicht waar de meest bloemrijke gedichten over kunnen worden geschreven, liefdesliederen over gezongen worden en adembenemende foto's van worden gemaakt.
Het is hier de laatste tijd schitterend weer met redelijke temperaturen zo rond de tien graden. Komend weekend zakt de temperatuur naar het vriespunt, en blijft het mooi weer. Het haalt niet bij het allermooiste weer toen Wouter hier was. Nog geen sneeuw dus, nog even wachten voordat ik kan langlaufen. Of Feiko ook meegaat, dat denk ik niet, maar dat moet hij zelf maar weten. Lijkt mij best grappig toe om hem uberhaupt op eens op ski's te zien!
Foto 's van ons high-fashion-retro-designer ingerichtte huis komen nog als ik alles daadwerkelijk ingericht heb. Nu is het namelijk nog niet mooi genoeg. (maw alles ligt door elkaar..)
Oh ja, van 7-14 december zijn wij in Nederland om de laatste resten van ons bestaan daar wettelijk uit te wissen, maar jullie willen we natuurlijk allemaal wel zien en spreken!
Iedereen mag ook bij ons thuis logeren als je op bezoek komt, je hoeft niet beslist in de caravan voor als sommigen zich daar zorgen over zouden maken zoals bijvoorbeeld Rob. En dat is dan gratis. Maar vanzelfsprekend is het op de Fjellstova veel mooier, maar dan betaal je dan een beetje voor.
Vi snakker!