Afgelopen zaterdag was het erg rustig. Zondag daarentegen verschrikkelijk druk! Zo druk, dat ik niet meer weet wat ik allemaal heb gedaan. Opeens was het 17 uur en had ik duizenden borden opgemaakt en afgewassen, steeds afwisselend. Tussendoor af en toe een maaltijd uitgeserveerd, daarbij een Noors nummer roepend waarna de gegadigde de hand op kon steken. Het was absurd druk. Feiko is de hele dag aan het schuren, afplakken en schilderen geweest.
Maandag waren we vrij en kwam Wouter bij ons aan. Dachten wij. We hadden Bas gevraagd of hij ons naar Alesund kon rijden, dan konden we tegelijkertijd een nieuw gasstel, boodschappen en een nieuwe broek kopen. Ik had Wouter gesmst: als je in Moa (winkelcentrum) aankomt, sms dan maar even, dan halen we je op want we zijn even in de winkels. Waarop Wouter belde en zei: "Ik kom morgen!!" Oeps....
Het maakte ook niet erg veel uit, we hebben een heel mooi groot 12 meter lange palingfuik met drijvers gekocht, boodschappen gedaan en ik heb een precies dezelfde broek gekocht bij de H&M als ik al had, want die zit zo lekker en is mooi dun voor in de warme keuken. Leve de globalisering, in dit geval.
Dinsdag kwam Wouter dus wel met het vliegtuig aan in Alesund. Feiko en ik waren aan het werk, dus was Bas zo aardig om hem op te halen. Bas had Feiko nog even voor de gek door te zeggen : "Ik ben al bijna bij Fjellstova, maar ik heb Wouter niet kunnen vinden..." Oh nee, dacht Feiko, hoe moet dat nu dan weer? Op dat moment kwamen ze net aanrijden en was Wouter wel degelijk mee gekomen. 's Avonds hebben we met ons vieren urenlang gebarbequed met rendierburgers, gekregen van Harry, de eigenaar van Fjellstova. Onder het genot van een dure whiskey, jamaican rum en een biertje is voor Wouter de vakantie begonnen. Helaas was het een drama om zijn tentje op te zetten vanwege die kleine bijt-mugjes. Mijn hoofd zag eruit alsof ik een ernstige vorm van waterp0kken had, zo vaak was ik gebeten. Op een gegeven moment kun je niet anders dan die beesjes accepteren. Ze zijn er nu eenmaal een gaan toch niet weg.
Om half 1 's nachts, toen het nog steeds klaarlicht licht was, begon de lucht op te klaren en zijn we naar bed gegaan.
Vandaag is het schitterend weer, de eerste echte mooie dag. De lucht is strakblauw en het is aangenaam warm. Niet te warm, er staat een klein zuchtje wind. Godzijdank zijn daardoor die bijtmuggen ook weg. De afgelopen tijd dat we hier zijn heeft het eigenlijk alleen nog maar geregend en gemist.
Ik ben vrij vandaag, kon dus lekker boeklezen en zonnebaden. Heerlijk! Feiko heeft keihard staan werken. Er wordt hier een klein verkeerspark á la Assen gemaakt. De asfaltweg ligt er al, maar nu moeten de zijkanten afgewerkt worden. Feiko heeft de hele dag in de brandende zon bekisting getimmerd. Nu is hij best wel verbrand in zijn nek en draagt hij een T-shirt op zijn hoofd als een Egyptenaar. Nu is het tijd om te eten. We hebben nog steeds geen gasstel, dus koken we op de barbeque. Gaat prima.
De fotos van de vorige berichten zijn weg, ik krijg ze er helaas ook niet weer op. Ze staan in elk geval wel in het fotoboek. Hopelijk doen de mooi-weer-plaatjes van vandaag het wel. Vanaf vandaag ben ik ook druk aan het Noors leren uit lesboeken van Harry en Hilde, met cd's!
Hilsen, waer so godt! (Groeten, tot de volgende keer!)
