Nieuwjaar

Eernewoude, 's ochtends met de eerste schaatsers

Na een aantal maanden stilte, is het nu weer tijd om regelmatig wat op de weblog te zetten. Op een gegeven moment is het leven normaal geworden, we hadden onze dagelijkse dingen en verwonderden ons niet meer zo vaak over de Noorse gewoontes. Een aantal zijn ons ongemerkt misschien al eigen geworden....

Eernewoude, Folkertsloot

We zijn nu al een aantal dagen weer thuis nadat we de kerst en nieuwjaarsviering in Nederland doorgebracht hebben. We hadden geluk, er kon voor het eerst sinds jaaaaren weer eens geschaatst worden. Vanuit Eernewoude, waar we logeerden, konden we regelrecht voor huis het ijs opstappen, mooier kon het niet. We zouden heel veel dingen doen, maar eigenlijk hebben we vooral geschaatst, tussendoor wat boodschappen gedaan om mee te nemen naar Noorwegen (kaas, koffie, thee) en hele korte bezoekjes afgelegd.
Oud en Nieuw vierden we in Groningen, het was bijzonder aangenaam gezellig! Niet in de laatste plaats wegens onze vriendelijke gastheer en zijn gasten, nogmaals bedankt!

We zijn met de auto gereisd, en zowel de heen als de terugweg namen we de boot van Oslo naar Kiel. Wat een luxe reis, goed eten, goede hut met minibar op de terugweg, en we hadden ook nog het geluk dat we bij het ontbijt een tafeltje aan het enorme achterraam van het schip kregen, alwaar ik genoot van de nevelige zonsopkomst en Feiko van de eieren met spek.
Onderweg sneeuwde het hier en daar, maar zo hysterisch koud als op de heenweg (-23) was het gelukkig niet. In ørskog lag echter behoorlijk wat sneeuw, iemand was zo vriendelijk geweest om onze oprit sneeuwvrij te maken, maar niemand weet wie! We hebben verschillende buren gevraagd en iedereen die we kennen, maar niemand weet het tot nu toe. Wel waren we er erg dankbaar voor. Op Fjellstova ligt echter onvoorstelbaar veel sneeuw. Er ligt nog wel 100 keer meer dan je je met deze foto's kan voorstellen.

Ørskogfjellet, links ingang van Fjellstova

Voordat we weggingen hadden we de laatste boerenkool uit de tuin opgegeten, maar nu zag ik dat de stronken ook aangeknaagd waren. Nog geen dag later zagen we 's avonds een klein hert in de tuin, dat een heel hoog gillend geluid maakte. Heel erg apart, maar zo communiceren deze beesten. De paprikaplant had bij thuiskomst ook een verrassing, drie kleine paprikas ter grootte van een golfbal is alvast een begin. Over een week of twee ga ik de eerst planten weer zaaien.



Poes en Pluisje zijn ook blij dat we er weer zijn, ze lopen de hele dag achter me aan, en als ik iets doe, zoals met de naaimachine opprutsen, dan gaan zij lekker naast me slapen. Geinspireerd door mem ben ik ook begonnen met quilten, een nieuwe hobby.
Tot de volgende keer!