maandag 30 november 2009

Druk, sneeuw en ziek





De filmpjes willen maar niet op mijn blog verschijnen. Misschien weet iemand iets anders? Ik zet ze liever niet op youtube want niet de hele wereld hoeft te zien hoe wij wonen.
Vrijdagavond hebben we een housewarmingparty gehouden. Samen hadden Feiko en ik twee hartige taarten gebakken, een met broccoli en brie en een met prei en ham. Dit viel erg in de smaak! Verder hadden we nog wat andere kleine hapjes. We hadden Noors bokbier gekocht, en Svenn had speciaal kerstbier meegebracht. Dit smaakte ook erg goed. Het was een ontzettend gezellige avond, zo kunnen we wel vaker een feestje geven!
Al een paar dagen voel ik me niet zo fit, met vandaag als dieptepunt. Ik zit nu dan ook ingenesteld in dekens op de bank. Ik heb vooral hoofdpijn, constant aanwezig. Het is vorige week donderdag al begonnen en nog niet weer opgehouden. Nu zit mijn neus ook verstopt en ik heb oorpijn. Vervelend, maar dit is de eerste keer in al die tijd dat we hier zijn dat ik me echt een beetje ziek voel.
Desondanks heb ik zaterdag van 17u tot half 3 's nachts gewerkt. Er was een julebord (kerstmaaltijd) georganiseerd voor Anne's bedrijf op Fjellstova. De omstandigheden waren perfect, het eerste beetje sneeuw was net gevallen. Ik stond achter de bar vanaf 19 uur, dus ik zou niet weten hoe dit traditionele kersteten er nu precies uitziet. Ik heb er niets van gezien, al weet ik dat het voornamelijk veel en vet vlees is. Er is gerookt en gestoofd lamsvlees, een soort spareribben maar dan anders gekruid, en een stuk vet vlees met een krokante korst. Ook mogen de worstjes niet vergeten worden. Daarbij gaan aardappels, rode kool en zuurkool.
Als dessert wordt er karamelpuddig of koude rijstpuddig gegeten. Er waren zo'n 110 mensen, waarvan de ene helft Oost-Europees en de andere helft Aziatisch, vooral Thais, was. Zoals je je voor kunt stellen dronk de ene helft vreselijk veel alcohol en de andere helft bijna niets. Men had consumptiebonnen gekregen, ik denk dat sommigen wel 10 ipv 3 bonnetjes hadden en deze besteedden aan wodka, whiskey en akevit, een sterke Noorse likeur. Je hoort akevit bij een vette maaltijd te drinken om het eten weg te spoelen, maar ik denk dat je dat spul alleen binnen kan houden als je een vette bodem in je maag hebt...
Na het eten was er live muziek in de bovenzaal. Er werdt gedanst door de Thaise vrouwen en verder gezopen door de Oost-Europeanen, zowel door mannen als vrouwen. Op zich een bijzondere combinatie, maar toch was het een gezellige avond, op een vechtpartij buiten na.
Na een korte nacht ging ik zondagmiddag weer aan het werk omdat er iemand afgezegd had. Anders was ik wel vrij geweest, maar ik werk daar graag. Natuurlijk was de hoofdpijn nog steeds niet over, maar ook niet dusdanig vervelend dat ik niets kon. Ik heb de hutten schoongemaakt waar een aantal gasten van het feest hadden gelogeerd. Op wat lege bierblikjes en flessen wodka na waren de hutten toch wel aardig schoon. In het restaurant was het rustig, dus ik ben om 16 uur met Feiko mee naar huis gegaan. Hij was teruggekomen om de was in de wasmachine te doen op Fjellstova. We hebben zelf nog geen wasmachine gekocht, dat doen we in januari als de prijzen lager zijn. Inmiddels had het in Sjøholt ook al behoorlijk gesneeuwd. We wilden naar huis rijden, maar vlak voor onze oprit kwamen we de berg niet meer op. Feiko ging een stukje achteruit, maar ook daar konden we geen grip krijgen, zo glad. Feiko moest helemaal weer naar beneden rijden, achteruit, over een glad, bochtig weggetje, om dan met meer vaart opnieuw naar boven te rijden. Dat is ongeveer 500 meter. Maar voordat hij beneden was, gleed hij achteruit van de weg, zo het weiland in. En konden we niet meer terug op de weg komen. Feiko belde Svenn en binnen 5 minuten was hij er met twee sterke kerels. Uit een huis verderop kwamen nog 4 mannen en met zijn allen hebben ze de auto weer op de weg getild. Gelukkig is er verder geen schade. Feiko heeft nu spierpijn van het autotillen. De mensen moesten wel lachen, de eerste dag sneeuw en de Hollanders liggen gelijk van de weg af...Dat we zo snel hulp hadden kwam omdat het hele dorp onderweg was naar het centrum, waar de lampen in de hoogste echte kerstboom van Noord-Europa werden aangestoken. Nadat we de auto bij de bank middenin het dorp hadden geparkeerd hebben we daar ook even gekeken. Het schoolkorps speelde wat onbekende liedjes en een jongetje las een verhaal over de kerstboom voor. De lampen in de boom gingen aan en dat was het. Vanuit ons huis kun je de boom goed zien en dat lijkt wel erg mooi.
Vandaag lig ik dus zielig op de bank. Feiko is net thuis en zal zometeen om nieuwe winterbanden uit. De spijkers van de banden die we nu hebben zijn te ver versleten. Met nieuwe banden zou het wel weer moeten lukken om thuis te komen met de auto, en anders moeten we de hele winter beneden parkeren of een betere auto kopen... Of de achterbak vol beton gieten om meer druk op de achterwielaandrijving te genereren.
Poes en Pluisje zijn nu lief voor elkaar. Als een vader likt Poes Pluisje af en toe schoon en dan valt Pluisje in slaap. Van Emma's zoon Sverre kregen we speeltjes voor poezen, en vooral Pluisje speelt daar heel veel mee. Een muis houdt niet meer op met piepen, we hebben hem in de koelkast gelegd en nu piept ie zachter en minder. Leuk cadeau, haha!
Tot het volgende verhaal!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten