dinsdag 3 mei 2011

Giskemonibba (687 m)

Dynjafossen, waterval in de Ørskogrivier.

De tocht die we hebben afgelegd aangegeven in rood. Het sneeuwstuk is omcirkeld.
Beginpunt, we hebben de heenweg een uur nodig gehad, terug 52 minuten
Links van het midden de seters waar ik in de vorige blog over vertelde

Richting Vestnes

Heerlijk zacht mos om even pauze te houden.

Op de top! Uitzicht richting Sjøholt.

Het weer was niet helder genoeg om tot aan de oceaan te kunnen zien. Wel zagen we twee grote arenden.

Daar komt ons drinkwater vandaan!

Sommige stukken gingen over sneeuw, steil, gevaarlijk en best wel eng.

Richting Kvanndalen. Kvann is de naam van een bepaald plantje.


Het weer was niet perfect, halfbewolkt met in de verte regenwolken. De foto's zijn dan ook wat donker geworden. Het was fantastich mooi! Nu heb ik 8 punten, voor elke berg krijg je bepaald aantal punten. Ik ga proberen dit jaar 100 punten te halen. Het seizoen loopt van 1 mei tot 1 oktober, dus ik heb nog even tijd!

zaterdag 30 april 2011

Nysæternakken (549m)

De rode lijn geeft onze route aan. Bij het kruis ligt een schat.
Gisteren hebben we fantastisch gebarbequed op Fjellstova, het was heerlijk om 's avonds buiten te zitten! Vandaag zijn we een bergje opgeweest, zie hieronder de foto's. Eindelijk begint het voorjaar hier ook, met temperaturen rond de 20 graden. Precies goed, dat is warm genoeg om hier lekker in de zon te zitten, die heeft hier veel meer kracht. Het wordt 's nachts niet meer helemaal donker, aan de horizon blijft een lichte gloed schijnen.Nog even en de zon gaat niet meer onder.
Ik heb mijn boek ' På tur i Ørskog' erbij gepakt voor wat extra informatie bij de foto's. In dit gebied liggen nog oude seters, zomerboerderijen, waarvan sommige tot in de jaren '70 nog in gebruik zijn geweest. Een seter bestaat uit één of meerdere hutjes, waar de boeren in de zomer hun koeien molken. De koeien liepen 's zomers vrij rond in de hoge bergweides. Elke dag, vaak te voet, werd de melk van de koeien opgehaald vanuit de bergen. Dat gebeurde 's ochtends en 's avonds, terwijl de boer tussendoor het ' gewone' werk op de boerderij verrichtte.Het vee kon ook bestaan uit schapen of geiten. Nu zijn deze hutjes omgebouwd tot luxe vrijetijdshutten, maar wel door dezelfde familie, alleen dan één of twee generaties jonger. Hier en daar is er nog een seter in oude staat bewaard gebleven. 
In een uur waren we heen en terug. Het eerste stuk is enorm steil en dat viel me wel tegen. Eenmaal boven ben je dat natuurlijk zo vergeten, zeker met al die uitzichten. Op het meest vlakke stuk lette ik even niet op en viel zo in de stekelbosjes met verborgen stenen. Gat in mijn knie, maar ach, zelfs dat mocht pret niet drukken, het was fantastisch!
Fjellstova, met skelter baan. Links Lebergsfjellet (628m), rechts Svartløkfjellet (562 m). Het lijkt te gaan om een zadelberg.

Giskemonibba (687 m), waar ik maandag misschien opga. Landedalen met Ørskogelva (beek/rivier)

Høgsvora (1163 m), dat is die steile punt naar links. De rechterkant van de foto heet Snaufjellet (893 m) Vooraan het Kvanndalen, waar nog verschillende seters staan. In het midden Lauparen (1434 m), de hoogste berg van de gemeent Ørskog.

Uitwerpselen, misschien een vos? Vlak ernaast lagen in elk geval hertekeutels.

Oude vulkaan. Trolltinden (1170 m) en Ystetinden (1162 m) Oftewel, die berg met een hap eruit.

Giskemonibba, achtergrond Sunnmørsalpane riching het zuiden.

Feiko schrijft onze namen in het boek.



woensdag 27 april 2011

Televisie

Vorige week dinsdag was het schnitzel-maak-tijd. Vanwege de Pasen had Harry besloten om 40 kilo in plaats van 30 te maken. Niet veel later ging de telefoon, of de televisieploeg over een uurtje kon langskomen. Harry wist al wel dat ze langs zouden komen, maar niet wat het plan was. De schitzels werden gefilmd, lekker gebakken spetterende schnitzels in de pan, mmm! Alles ging over schnitzels. En het gefluit van Harry. \s Avonds werd het uitgezonden, het was een prachtige reportage geworden, met de nadruk op schitzels, en de skelterbaan werd ook nog in beeld gebracht. Zie hier de link>

http://www.nrk.no/nett-tv/klipp/730482/  Vanaf 10.40 komen we in beeld.


Dit was de provinciale omroep, met een goed bekeken nieuwsprogramma. Voor de zekerheid had Harry nog 20 kilo vlees gehaald, waar we woensdag schnitzels van hebben gemaakt.

Donderdag was het Witte Donderdag, iedereen vrij, dus veel drukte. Hetzelfde geldt voor Goede Vrijdag.
Zaterdag zou ik vrij zijn, maar een andere collega was erg ziek, dat ik heb het van haar overgenomen.  Dit was de eerste dag na de winter dat de zon volop scheen en het meer dan 20 graden werd! Zondag werkte ik zowiezo al, dat na 6 dagen elkaar ikzelf verbaasd was dat ik eigenlijk helemaal niet zo heel moe was. Het was vooral erg gezellig.
Maandag kon ik Fjellstova natuurlijk niet uit mijn hoofd zetten, dus gingen we er toch maar heen om te eten, haha! Dat was ook de enige dag dat Feiko en ik samen vrij waren, dan kan een keer uit eten er ook wel vanaf. Oh, en na maandag waren inderdaad de schnitzels zo goed als op. Een aantal mensen gaf aan dat ze de uitzending hadden gezien en daarom kwamen eten.

Feiko is vaak te vissen geweest, de buit is slechts 1 kabeljauw. Gisteren had een ander die ook mee was weer een aan de haak, maar net voordat die boven was, kon de vis zichzelf bevrijden. Jammer. Ook had Feiko een hele emmer vol met doorzichtige mini-visjes, ik ben even vergeten welke vis het ook alweer was. Makreel , haring of kabeljauw. Het fjord zit er in elk geval helemaal vol mee!

vrijdag 15 april 2011

Pasen

 Het is bijna Pasen en de sneeuw is zo goed als weg! Ook op Fjellstova, desondanks gaat het komende week vast druk worden op het werk. Deze paashaas op de foto heeft nog maar één arm, die andere heeft Pluisje er vakkundig afgesloopt.
We kunnen bijna buiten zitten, als de zon erbij is reikt de temperatuur bijna tot 20 graden. Slechts de topjes van de bergen zijn nog wit. Echt voorjaar is het nog niet, de bomen zijn nog kaal en hebben een rode gloed over zich van de ontluikende knoppen en blaadjes.
Op 1 april hebben we een bluesfestival gehad op Fjellstova,, dat was bijzonder gezellig. Een liveband, meer dan honderd mensen, wij hadden het smoordruk achter de bar. Zo druk, dat ik geen flauw idee heb wat de band gespeeld heeft! Een minpuntje, veel Noren zuipen zich helemaal laveloos klem, na een paar uur onverstaanbaar gejeuzel aanhoren ben ik daar wel klaar mee.
 De tulpen zijn toch gekocht, gelukkig was er niet alleen keuze uit geel, maar ook deze prachtige rode kleur. Niet alles paste in dit stuk, de rest staat in een vaas, die ik laatst gekocht heb bij de tweehandswinkel. Gezien de inscriptie is het een wijnkaraf, die echter ook uitstekend vaas kan zijn!
Gisteren heb ik zelfs eieren geverfd samen met Trui, ik voel me nu best wel paaserig.
 Krokussen! Ik probeerde een collega te vragen hoe een krokus in het Noors heet. Ik zei: ' Van die kleine bloemetjes, met groene sprietjes, ze zijn er in het geel, paars en wit. Ze bloeien voor de narcissen, in de tuin'. Na vijf minuten uitleg van mijn kant:  ' Oh, du meina krokus?'  Eeeeh, ja.... Zo zie je maar, Noors is niet zo moeilijk!
Echt gras hebben we niet, alleen bruin dood spul dat onder zes maanden sneeuw vandaan komt. Dat maakt Poes niets uit. Als je er steentjes in gooit, jaagt hij erop alsof het muizen zijn.
Onder streng toezicht van Pluiplui heb ik de bonen verplant en buiten gezet. Daarme heb ik ze ook bijna op zeep geholpen, het was toch nog wel koud afgelopen week. Nu staan ze overdag buiten, 's nachts binnen. De tomatenplanten zijn nu ongeveer 25 cm, de spinazie, lupinen en stokroos en andijvie schieten niet zo hard op. De rest heeft Poes gemold door de bakken uit de vensterbank te gooien en vervolgens de modder als toilet te gebruiken.....
We hebben de huisbaas gebeld volgens afspraak. In april zou hij weten of we voor juli, of pas volgend jaar uit dit huis moeten gaan. Hij wist het echter niet, hij dacht dat we nog wel tot oktober ofzo hier konden wonen. Ongeveer. Of iets dergelijks. Niet echt duidelijk dus, maar we hebben ons oog al laten vallen op iets anders. We zijn informatie aan het verzamelen en hebben contact met de eigenaar. Het kan netzogoed niets worden, even afwachten dus.
Als laatste hebben we nog een gezellig eetfeestje bij Svenn gehad, hij serveerde gekruide lammepoten uit de oven. Er waren nog tien andere mensen, die allemaal in snel Noors door elkaar praatten over mensen en dingen van vroeger. Vrij onverstaanbaar dus, maar we hebben ons goed vermaakt. Een van de gasten beoefent de schietsport en nodigde Feiko uit om ook een keer te schieten op de baan. Afgelopen woensdag gebeurde dat, het was leuk zei Feiko. Op een miniscuul doel had hij met vijf  van de 50 kogels bullseye geraakt. Volgende week allicht weer. Nu is het binnen in een hal, over een paar weken weer buiten waar verschillende banen zijn, tot 300 meter.
Tot de volgende keer!